-
1 przyznawać
przyznawać (przyznaję) < przyznać> (-am) kredyt, rabat gewähren; stypendium bewilligen; tytuł, nagrodę, obywatelstwo verleihen;przyznawać rację k-u jemandem Recht geben;przyznam, że … ich gebe zu, dass …;przyznawać się eingestehen; JUR gestehen;przyznawać się do winy seine Schuld eingestehen, seine Schuld bekennen;przyznam się, że … ich muss eingestehen, dass … -
2 przyznawać
глаг.• впускать• давать• дозволять• допускать• допустить• исповедовать• награждать• позволить• позволять• предоставлять• предполагать• предположить• признавать• признаваться• признать• признаться• принимать• принять• присудить• разрешать• разрешить• уступать* * *1) (nagrodę) присуждать, удостаивать2) przyznawać (potwierdzać) сознаваться3) przyznawać (udzielać) предоставлять, утверждать4) przyznawać (zgadzać się) признавать, соглашатьсяuznawać признавать (считать)poznawać, rozpoznawać признавать (узнавать)* * *przyzna|wać\przyznawaćję, \przyznawaćwany несов. со 1. признавать что, соглашаться с чем;2. предоставлять; 3. присуждать что; удостаивать чего; ср. przyznać+1. zgadzać się 2. asygnować 3. nadawać
* * *przyznaję, przyznawany несов. co1) признава́ть что, соглаша́ться с чем2) предоставля́тьSyn: -
3 przyznawać
impf ⇒ przyznać* * *1. -aję, -ajesz, -ać; perf; vt2. viprzyznawać coś komuś — (kredyt, obywatelstwo, status) to grant sb sth; (nagrodę, wyróżnienie) to award sb sth
przyznawać, że... — to admit lub grant that...
muszę przyznać, że... — I must admit that...
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyznawać
-
4 przyznawać
1. accorder2. admettre3. allouer4. attribuer5. avouer6. concéder7. confesser8. convenir9. décerner10. reconnaître -
5 przyznawać
vt→ przyznać -
6 przyznawać
1 admhaigh 2 ceadaigh 3 deonaigh 4 duais 5 féin 6 lig 7 pinsean 8 pléadáil -
7 przyznawać
pranoj -
8 przyznawać
[пшизнавачь]v.ndk -
9 przyznawać
1. визнавати;2. присуджувати, надавати, давати -
10 przyznawać
1 aminin2 humatol3 kumilala4 magbigay5 maghayag6 magkaloob7 magpahayag8 magpahintulot9 magpasiya10 pahintulot11 papasukin12 pumayag13 tumanggap -
11 przyznawać
goybermek; maslahatlaşmak; özelenmek -
12 przyznawać
concedeu -
13 przyznawać
1) αναγνωρίζω2) ομολογώ3) χορηγώ -
14 przyznawać
امتياز ; اهداء ; بشش ; بشيدن ; پذيرفت ; پسنديدن ; دادن ; ستودن ; عطاواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > przyznawać
-
15 przyznawać przyzn·awać
-aję, -ajesz; pf -ać1. vtprzyznawać coś komuś [kredyt, obywatelstwo] — to grant sb sth, [nagrodę] to award sb sth
2. viprzyznawać, że... — to grant that...
3.przyznawać się do + gen — to confess to
-
16 przyznawać się
vrprzyznawać się do — +gen to own up lub confess to
(nie) przyznać się do winy — PRAWO to plead (not) guilty
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyznawać się
-
17 przyznawać się
несов. do czegoпризнава́ться, сознава́ться в чём; ср. przyznać się -
18 przyznawać\ się
несов. do czego признаваться, сознаваться в чём; ср. przyznać się -
19 przyznawać się
[пшизнавачь шіê]v.ndk -
20 przyznawać się
признаватися
См. также в других словарях:
przyznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przyznawaćznaję, przyznawaćznaje, przyznawaćwaj {{/stl 8}}– przyznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przyznawaćam, przyznawaća, przyznawaćają, przyznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się – przyznać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić szczerze o swoich myślach, zamiarach, ujawniać coś o sobie; potwierdzać czyjeś zarzuty, swoją winę; mówić prawdę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyznawać się do winy, do błędu, do morderstwa. Przyznać się szczerze, otwarcie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się — Przyznać się (do czegoś) bez bicia zob. bicie … Słownik frazeologiczny
odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… … Słownik języka polskiego
przyznać — dk I, przyznaćznam, przyznaćznasz, przyznaćznają, przyznaćznaj, przyznaćznał, przyznaćznany przyznawać ndk IX, przyznaćznaję, przyznaćznajesz, przyznaćwaj, przyznaćwał, przyznaćwany 1. «uznać coś za słuszne, uznać czyjąś rację; zgodzić się z… … Słownik języka polskiego
przydzielać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przydzielaćam, przydzielaća, przydzielaćają, przydzielaćany {{/stl 8}}– przydzielić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przydzielaćlę, przydzielaćli, przydzielaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypierać się – wyprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odsuwać od siebie jakieś zarzuty, utrzymując, że nie jest się sprawcą czegoś, zapewniać, że się nie zrobiło, nie powiedziało czegoś, o co jest się posądzonym; odżegnywać się od… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustąpić — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę … Słownik frazeologiczny
ustępować — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę … Słownik frazeologiczny
wróg — (publiczny) numer jeden «człowiek, którego zachowanie jest odbierane jako bardzo niebezpieczne»: (...) stał się w stalinowskiej Polsce wrogiem numer jeden, pozbawionym obywatelstwa, człowiekiem, do którego lepiej było się nie przyznawać. J.… … Słownik frazeologiczny
cenić — ndk VIa, cenićnię, cenićnisz, ceń, cenićnił, cenićniony 1. «przyznawać komuś, czemuś znaczenie, wartość, walory; szanować, poważać» Cenić czyjś talent. Cenił przyjaciół za lojalność. Cenić w dzieciach samodzielność. Cenić coś nisko, wysoko.… … Słownik języka polskiego